[8thAug] Regular Event No.1 : first of 8th

เอนทรี่ย์นี้เป็นส่วนหนึ่งของ

9 สิงหาคม 1908

                ฉันจรดปลายปากกาทันที แทบจะในวินาทีแรกที่ว่างเว้นจากการรักษา ในกรณีนี้ ฉันย่อมหมายความถึง “ไม่มีใครที่ฉันจะต้องเฝ้าระวังอย่างใกล้ชิด” ต่างหาก ไม่มีอาหารใดๆตกถึงท้องตั้งแต่เมื่อวาน ยกเว้นแต่ซุปที่ถูกทิ้งไว้เสียจนเย็นชืด และสุราปริมาณหนึ่ง ความแปลกประหลาดและความสงสัยทำให้ฉันปราศจากความต้องการต่ออาหาร นี่อาจจะเป็นนิสัยเสียที่ฉันคงแก้ไม่ได้ ตั้งแต่ครั้งยังศึกษาอยู่ที่เพนซิลวาเนีย

                ดีร์ชาดยังคงทำให้ฉันประหลาดใจได้เสมอ เมืองขนาดย่อมกว่าหากเทียบกับบ้านเกิดของฉันแห่งนี้มักจะเต็มไปด้วยเรื่องพิศวงไม่ว่างเว้น นี่ก็คงเป็นอีกหนึ่งในความพิศวงของดีร์ชาดที่ทำให้ฉันทั้งนึกรักและนึกชังเมืองแห่งนี้ขึ้นมาไม่มากไม่น้อย ใช่ เป็นความพิศวงที่ฉันต้องอาศัยการจดบันทึกเพื่อยืนยันว่านี้ไม่ใช้เพียงความฝันของฉันแต่เพียงผู้เดียว

                คนไข้ทั้งหมดบนเตียงอันตรธานหายไปเพียงชั่วขณะที่ฉันปลีกตัวออกไปสู่ห้องครัว ข้าวของที่ระเกะระกะกลับสู่ความเป็นระเบียบด้วยตัวของมันเอง หากเหตุประหลาดมีเพียงเท่านั้นฉันคงไม่ให้ค่าของวันนี้มากถึง “ความพิศวงแห่งดีร์ชาด” หรอก เพียงครู่เดียวที่ฉันยังสับสน เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นอีกครา กลับกันที่เบื้องหน้าประตูนั้นเป็นชายสูงวัยท่าทางเหนื่อยหอบในชุดนอนที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบเขม่าเศษดิน ในอ้อมแขนของเขาอุ้มร่างหญิงสาวอายุน้อยที่หอบหายใจรวยระรินเคล้ากับสียงร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด หน้าท้องของเจ้าหล่อนนูนหนาออกมาจนคล้ายจะระเบิด ขณะที่โลหิตสดๆกลิ่นความข้นไหลอาบเต็มสองข้างหว่างขาและท่อนแขนของผู้เป็นสามี คงไม่อาจเรียกสิ่งที่เกิดขึ้นว่าความพิศวงได้ หากว่าฉันไม่ได้เห็นหญิงสาวผู้นี้สิ้นลมหายใจไปต่อหน้า ด้วยสายตาของตนเองเมื่อวานนี้ แต่ความเป็นและความตายของชีวิตหนึ่งย่อมมีค่ามากเกินกว่าที่ฉันจะเสียเวลาถามไถ่ให้มากความ สิ่งที่ฉันทำต่อไปคือเชื้อเชิญพวกเขาทั้งคู่เข้ามาอย่างเช่นแพทย์ทั่วไปจะต้องทำ

                เธอยังคงมาหาฉันพร้อมอาการแท้งและตกเลือด ผิวกายที่ซีดเซียวและมือของสองคนทุ่มจับแน่น สถานการณ์ที่ฉันต้องเผชิญแทบไม่มีอะไรแตกต่างไปจากเมื่อวาน แม้กระทั่งทุกๆรายละเอียดเล็กน้อยเท่าที่ฉันจะสังเกตได้ ก่อนที่เสียงเคาะประตูจะดังขึ้นอีกหน ในขณะที่ฉันกำลังดึงร่างไร้วิญญาณของเด็กน้อยผู้น่าเวทนาออกมาจากร่างกายมารดา

                บานประตูของฉันถูกกระหน่ำเคาะ ด้วยจำนวนครั้ง และจังหวะเดียวกับที่เคยเกิดขึ้นเมื่อวาน อีกครั้ง และ อีกครั้ง ราวกับว่าเป็นหน้าบันทึกที่ถูกอ่านซ้ำอีกหน

                หากฉันเพิ่งเคยเหยียบย่างเข้ามาในเมืองแห่งนี้เป็นครั้งแรก เหตุการณ์ดังกล่าวอาจจะทำให้ฉันคลั่งจนอาจจะเสียสติ เพียงแต่ว่าระยะเวลาที่ฉันอาศัยอยู่ในเมืองแห่งนี้นั้นนานพอที่จะทำให้ใจชินชากับเหตุพิศวงที่เกิดขึ้นจนปราศจากความตื่นตระหนกใดๆ นอกจากเพียงแค่เลิกคิ้ว แล้วตั้งคำถามอย่างเหนื่อยหน่ายว่า”อีกแล้วหรือ”

                หากการคาดเดาของฉันไม่ผิดพลาด ดีร์ชาดคงไม่ปล่อยให้เรื่องพิศวงนี่จบลงเพียงแค่คืนเดียว

                และฉันก็คงจะไม่แปลกใจ หากเหตุการณ์เหล่านี้จะเกิดขึ้นอีกในอนาคตซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพียงแต่ ฉันเองก็ยังคงอยากรู้ว่า ความพิศวงครั้งนี้จะจบลงเมื่อใด

                และจะเป็นไปได้หรือไม่ ที่มีผู้อื่นนอกจากตัวฉัน ที่ถูกผลักออกจากกระแสแห่งความพิศวงดังกล่าว

                ดูดูชาบูก็คงเป็นหนึ่งในนั้น เพราะจนบัดนี้ เขาก็ยังไม่กลับมา และอาจจะเช่นเดียวกับคุณฮามิลตัน ที่ไม่ได้แวะเวียนมาอีกเป็นหนที่สองอย่างควรจะเป็น

                หากฉันละทิ้งตำแหน่งหน้าที่ของตน และทำสิ่งที่แตกต่างออกไปจากวันที่ 8 สิงหาคม จะเกิดอะไรขึ้นหรือไม่ ฉันอดกังขาในใจไม่ได้

                ฉันควรจะออกตามหาเด็กหนุ่มผู้นั้นก่อนที่อรุณใหม่จะมาเยือน

                และมันคงจะดีกว่านี้อยู่ไม่น้อย หากว่าความพิศวงจะช่วยเติมเต็มขวดเหล้าที่ร่อยหรอของฉันด้วยสุราเช่นเดียวกับที่มันได้เติมเต็มหม้อซุปและบรรดาขวดยาที่ถูกใช้ไป

[8thAug] Jackson Maria Black

ส่วนที่ 2 Profile ตัวละคร

(ไม่ลงสี)

(ภาพโดย @icyannyou)

ฝ่ายที่ต้องการลง Free Player

ชื่อ-นามสกุล Jackson Maria Black แจ๊คสัน มาเรีย แบล๊ค 

อายุ 36

เพศ ชาย

ส่วนสูง และน้ำหนัก โดยคร่าวๆ 182 / 71

ลักษณะภายนอกอื่นๆ

ผมสีดำไว้ยาวระแผ่นหลังแต่ดูแลเป็นระเบียบมักจะรวบต่ำไว้ด้วยโบว์ผ้าสีเข้าชุดกับเครื่องแต่งกาย ดวงตาสีน้ำตาล มีเชื้อสายชาวเปอร์เซียจากบรรพบุรุษ ผิวขาวตามแบบชาวยุโรป เค้าหน้าเข้มตัดกับดวงตาโศกที่มักจะดูเหนื่อยล้า มักปรากฏรอยเคราบางๆเป็นบางช่วงเวลาตามความถี่และจำนวนของผู้ป่วยในเมือง แก้มตอบเล็กน้อยตามวัยที่มากขึ้น มีรอยแผลเป็นสีจางๆพาดยาวจากหัวคิ้วซ้ายพาดผ่านจมูกถึงเยื้องแก้มขวา รูปร่างดูสมส่วนแม้จะค่อนข้างสูงกว่าค่าเฉลี่ย

อาชีพ หมอ

ลักษณะนิสัย

•          หน้านิ่ง มักไม่แสดงอารมณ์ผ่านสีหน้า สามารถเดาได้จากการกระทำ คำพูด หรือน้ำเสียง
•          พูดจาตรงแบบขวานผ่าซาก บ่อยๆครั้งที่เหมือนไม่มีวาทศิลป์ในการพูด และพูดไม่เข้าหูคน แต่ไม่ใช่คนปากพล่อย
•          ใจเย็น มีความเป็นผู้ใหญ่สูง
•          เด็ดขาดในการตัดสินใจ พูดคำไหนคำนั้น
•          ฉลาด หัวไว
•          จริงจังและยึดมั่นในการช่วยชีวิตคน โดยเนื้อแท้เป็นคนใจดี
•          ติดเหล้า

ประวัติของตัวละคร

เป็นลูกชายคนเล็กในตระกูลที่ประกอบอาชีพช่างทำผมมาตั้งแต่รุ่นทวดที่ย้ายมาตั้งรกรากบนแผ่นดินใหม่ รัฐเพนซิลวาเนีย บรรพบุรุษดั้งเดิมมีถิ่นฐานมาจากแถบตะวันออกกลางแถวเปอร์เซีย อพยพเข้ามาใช้ชีวิตในยุโรป แต่ภายหลังมีการผสมปนเปหลากเชื้อชาติหลังจากผ่านมาหลายชั่วอายุคน เขาเติบโตมาในครอบครัวที่ค่อนข้างมีฐานะเนื่องจากเป็นร้านที่มีชื่อเสียง ครอบครัวสมบูรณ์ อยู่อาศัยกันแบบครอบครัวใหญ่ (ยังคงอาศัยอยู่กับคุณปู่และคุณย่า) มีพี่ชายและพี่สาวอย่างละคน แจ๊คสันได้รับการศึกษาอย่างครบถ้วนมากเท่าที่เด็กชายคนนึงจะพึงได้ในยุคสมัยนั้น หลังจากอายุได้สิบหก เขาก็ตัดสินใจเบนเข็มชีวิต เข้าศึกษาต่อในคณะแพทย์ศาสตร์ของมหาวิทยาลัยเพนซิลวาเนีย หลังจากเรียนจบ เขาได้เดินทางมายังเมืองดีร์ชาดตามคำเชิญชวนของคุณป้าที่แต่งงานกับชายหนุ่มชาวเมือง และตกลงที่จะตั้งรกราก เปิดรับรักษาคนด้วยเทคนิคทางการแพทย์สมัยใหม่และสมุนไพร เขาได้รับเงินก้อนหนึ่งมาจากทางครอบครัวเพื่อซื้อบ้านขนาดพอเหมาะพร้อมสวนกว้างและเรือนกระจกสำหรับประกอบอาชีพต่อไป

                นอกจากการเป็นหมอรักษาแล้ว บ่อยๆครั้งที่เขาจะขันอาสาเป็นครูสอนวิชาอ่านเขียนพื้นฐานให้กับเด็กที่ไม่สามารถเข้าเรียนในโรงเรียนได้ (ส่วนใหญ่จะเป็นลูกของคนไข้ของเขา)

                เขายังคงใช้ชีวิตตามแบบแผนปกติ แต่ในวันที่ 8 สิงหาคม เป็นวันที่มีคนไข้ปริมาณมากเกินกว่าปกติ ตั้งแต่ก่อนที่พระอาทิตย์จะขึ้นเหนือขอบฟ้า มากที่สุดในรอบปีที่ผ่านมา อาการหนักเบาแตกต่างกันไป กว่าจะรักษาและปฐมพยาบาลคนไข้เหล่านั้นเสร็จสิ้นทั้งหมดก็เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืน สิ่งสุดท้ายที่เขารับรู้คือท้องที่กำลังประท้วงจากความว่างเปล่าของกระเพาะ รสสุราปริมาณมากที่ยังขมในคอ และกลิ่นควันยาสูบมวนแรกของวัน ก่อนที่ทุกๆสิ่งจะเกิดขึ้นซ้ำอีกครั้ง

              

ชนิดของสัตว์แห่งจิต พร้อมภาพประกอบ

(http://images.nationalgeographic.com/wpf/media-live/photos/000/004/cache/clouded-leopard_499_600x450.jpg)

เสือลายเมฆ (Clouded leopard) สัตว์ชนิดหนึ่งในตระกูลเดียวกับแมว มีถิ่นอาศัยตามแถบเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เจ้าตัวเคยพบเห็นในหนังสือในห้องสมุด สมัยยังเรียนอยู่ในระดับมหาวิทยาลัย

                มีขนาดเล็กกว่าเสือแต่ใหญ่กว่าแมวป่าทำให้ถูกจัดอยู่ก้ำกึ่งระหว่างสองสายพันธุ์ โดยปกติเป็นสัตว์ที่นิยมหากินพียงลำพังและรักสันโดษ ด้วยลักษณะและการดำรงชีวิตคล้ายกับเสือ แม้ว่าโครงสร้างภายในจะต่างกัน ภาพลักษณ์ภายนอกจึงดูอันตรายสำหรับสัตว์เล็กและผู้อื่น ตามลักษณะของเจ้าของที่ดูตรงไปตรงมาอย่างขวานผ่าซาก เหมือนไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่นัก แต่จะไม่ทำร้ายหากไม่ใช่เวลาอาหารหรือถูกโจมตีก่อน ค่อนข้างรักสงบโดยพื้นฐาน

                ในทางกลับกัน หากได้รับการเลี้ยงดูโดยมนุษย์ เสือลายเมฆจะเป็นสัตว์ที่ไม่ดุร้าย เชื่องกับผู้เลี้ยงมากเช่นเดียวกับด้านใจดีของตัวเขาที่หากไม่รู้จักกันสักพักก็คงยากที่จะมองเห็น

                จุดเด่นอย่างหนึ่งที่ทำให้เสือลายเมฆแตกต่างกับเสือชนิดอื่นคือพฤติกรรมรักสะอาด ที่จะต้อทำความสะอาดเหยื่อทุกครั้งเหมือนกับวิชาชีพของเขาที่ต้องอาศัยความสะอาดอยู่พอตัว (แม้จะไม่ใช่ข้อบังคับหรือเป็นเรื่องที่นิยมทำกันในสมัยนั้น)

ช่องทางการติดต่อ

Twitter << สะดวกที่สุด ใช้สำหรับอัพเดทข่าวสารเป็นหลัก

E-mail : notjonianwar@gmail.com

Skype

หรือทิ้งคอมเมนต์ไว้ในเพจก็ได้